zamansız esiverdi ayrılık rüzgarı
kurumuş gül misali soldurdu bu canı
savurdu gönlümü aldı gitti anıları
bitmeyen çilem oldu gönül fırtınası
gönlümü yerle bir edipte gitti
gururumu onurumu ezdide gitti
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
