Gönül Ferman Dinlemiyor

Yine serap gördümbugün düşümde
Hep aklımda ekmeğimde aşımda
Samyelleri eser oldu başımda
Gönül ferman dinlemiyor,neyleyim.

Bir samyeli esti yaktı kavurdu
Elden ele,dilden dile savurdu
Felek kırbacını vurdukça vurdu
Gönül ferman dinlemiyor,neyleyim.

Susuz kalıp çölde bitap düşsemde
Yüreğim yaralı yara küssemde
Kalbi taş olandan ümit kessemde
Gönül ferman dinlemiyor,neyleyim.

Kuruyup kararan kayalar da ağlarmı?
Sular birikir de birgün çağlarmı?
Aklı olan seraba bel bağlarmı?
Gönül ferman dinlemiyor,neyleyim.