Beni, düşündüğüm, olmasını istediğim gibi
Anlıyorsundur diye kendimi avutuyorum
Oysa; yediğim ekmek, içtiğim su gibi biliyorum ki
Beni hiçbir zaman anlamadın, anlamıyorsun, anlamayacaksın da
Ama ne yaparsan yap, gönül ferman dinlemiyor
Kural kaide tanımıyor, o; hep bildiğini okuyor
Sonu ve sonuç ne olursa olsun
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta