Gönül Ferman Dinlemedi Şiiri - Fatih Develi

Yağmurlu bir akşamüstü
Seni düşündüm yine
Aslında seni,beni, ikimizi
Belki, belki dedim bir gün
O da düşünür beni, bizi, ikimizi

Düşünmek aklın eylemiydi
Sevmekse kalbin
Oysa başlangıçta ben
Düşünmeden sevmiştim seni

Gönül çölümde bir vaha gibiydin
Gürül gürül derelerin akışı gibi akmıştın içime
Nehirlerin denize kavuşması gibiydi sana kavuşmak
Soğuk bedenime kan, can yürümüş gibi
İçimdeki şelale çağlamıştı bir kere

Gündüzün geceyi , toprağın yağmuru
Hasretin vuslatı beklediği gibi
Beklemiştim seni...
Gözümün gördüğünden, gönlümün sevdiğinden korkmam akıl kârı değildi
Biliyordum;

Kimse seni benim gözümle göremezdi
Benim sevdiğim gibi sevemezdi
Kelimeler kifâyetsizdi
Gönül işte, ferman dinlemedi