Elediğim gecelerin karanlığından,yıldızlar düştü.
Avuçlarımda topladıkça ışığını,rüzgarlarım küstü.
Lamba şişesinin isleri,gecemde sanki bir süstü.
Kazıdım isli alevleri gönüllerden,her akşam üstü.
Bitap düşen alevlerim,hasretle söndü fitillerinde.
Karanlığa mahkum rüzgarlar esti,sivri tepelerde.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta