Gönül Erleri Şiiri - Tuncer Akbaba

Merhamet denizi şefkat deryası,
Seçilmiş kimseler, gönül erleri,
Madenler içinde hasın da hası
Altından da hastır gönül erleri.

Bir kırık gönülden haberi olsa,
Bir yaralı kuş kanadın görse,
İki damla yaş ki aktığın bilse,
Uykuları kaçar gönül erleri.

Geceler gündüzler onlarda birdir,
Zaman o erlere akan nehirdir,
Ele hiç geçmeyen sanki Güher dir,
Zamandan da öte gönül erleri.

Kimi köprü zenginlerden fakire,
Kimi hami yetim ve miskinlere,
Kimi yayar ilmi tüm devirlere,
Hayır dua umar gönül erleri.

Sırf Allah rızası hizmet ölçüsü,
Ümmete nebiden hikmet elçisi
İnsanlar içinde ahıret süsü,
Dizilmiş incidir gönül erleri.

Tefekkürdür daim onların işi,
Mahzundur kalpleri meşguldür başı,
Hizmetten hizmete dünya yarışı,
Yorulmak ne bilmez gönül erleri.

Hasbi insanlardır dünyadan öte,
Kıymet vermez kuldan gelen zahmete,
Öven de yeren de gelmez kıymete,
Nefsiyle cihadda gönül erleri.

Yüküne taliptir bütün ümmetin,
İşaret taşları hep beldelerin,
En zorlu düşmandır zulmün ve cehlin,
İrfan membaıdır gönül erleri,

Arif ol sakın ol sen Hisari
İncitme, sen sen ol bir gönül eri,
Onların dostudur âlemin rabbi,
Ümmetin güneşi gönül erleri..

15.05.2008