Gönül Ehl-i Âmir Ateş

Gönül Ehli Âmir Ateş’e

Tarih düşmeli bu güne: Geldi bize o güçlü ses,
Pörsüyen yorgun ruhlara inan ki üflüyor nefes.

İzin verin, Âmir Beyi az biraz tanıtayım size,
Dua edin deyin maşallah gelmesin kötü bir göze.

Sade bir bestekar değil, gönül ehlidir bu Âmir,
Dinle candan, bak nasılmış onunla gönüller tâmir.

Biz onu unutmak için mi sevdik ki a dostlar,
Unutturmaz onu bir kızıl gonca olan şarkılar.

Ya bir kandil gecesinde ya da bir Mevlid akşamı,
Dinledik onları aşkla aldılar gönülden gamı.

Övdü güzeli konuştu aşka dâir her daim derinden,
Geç vâsıl oldu bize âyine-i dilden nağmeler. Neden?

Ey Âmir! Sanki nurlandı Denizli şûleli âteşin ile senin,
Kudûmün safa verdi bize, bu sevinç senin eserin.

Şarkı da söyler seni, ruha akan ilahi de,
Aşkı terennüm eden hanende hani nerde?

Gönlü açmayınca girmez gönle sevgisi gönlün,
Âmir! Eyledin bizi şâd, müzdâd olsun ömrün.

Abdulhamit Birışık
02.12.2019, 22:50