Gönül Eğitimi - Garip Çoban

Hadi susma söylesene.
İstediğin olmadı diye, kilit vurduğun cümlelerden s/onsuz bir kahkaha.
İsterse şu ölüm nokta vursun nefsimize.
Gör soğuk kara toprağı.
Duy şu kabirsiz yatan çığlıkları.
Gam-gah olsun keder.
Hadi şems vakti bir duaya kalk.
Gönlüne umutlar yağsın.

Dünyayı yürüyerek gezenler v/ar şems vakti duada.
Özel olan ölümün güzelliğinden yansıyan sevdayla kendini bulabilme yolunda.
İnsan aşılmaz bir kişiliktir alışırsan.
Ama karşılıksız dua tadında sevdiysen.
Durdurulmaz bir güçtür kainatın her b/ölümünde.
Yani diyemediğim şu ki;
Bize acılarıyla ulaşan aşkla döner sevgi(li)ye.

Onun kısa denecek kadar süren yaratıcılığına aşığım.
İlgimi çeken hep alın yazısıdır.
Hatta onun adı anılmadan hiç bir nefes düşünülemez.
S/özler bir suçlama gücüyle yankılanıp, surette coşkulu coşkulu sesleniyor süslenen yalnızlığı.
Şükürsüz insanın yaşamı kendini kandırdığı devrimci nefsi.

Hadi götür ey ay ışığın merkezine.
İzimden anılar kendi özünü bulsun.
Doğduğum yere mi, doğacağım yere mi?.
Fısılda gizliden hayallerle dolu özlemle kabul olmuş bir duayla.
Sağnak sağnak bir yolculukta ısıt benide parıldayan ay.

Bir dörtlük arıyor kelimeler.
Doğrudan karanlık - aydınlık karşıtlığını veren şems vakti.
Bir yenilik değil de, dünyaya yenilmezlikle.
Dünya gece, gerekli eşyalar olarak ay'ın şavkı gerçek duada.

İzi bir sele dönüşen suretler rağmen.
Tıpa tıp yalnızlığa köle değilim.
İnsanın insanla konuşamadığı çağda.
Belki yabancı izlerle örtülmüş kelimeler.
Sevgiyle saklanan duygular duruyor duada.

Sevginin aynasız insanın suretine yansıması, ay'ın güneşten aldığı ışık kadardır.
Sen öyle herkese anlatılmazsın.
Oysa soru b/aşka sorulmalı.
Şems vakti bir dua heyecan katabiliyorsa sevgi(li)sin.

Her şey bir yana, hadi yanardağ olalım.
El kaldırıyorum ateş dolu kalple duaya.
Uyanık, uyanık, uyanık.
Aşkın son halinin gücünü artırıyor.
Ve bu barbar yüzyıla rağmen.
Belki de kul payıma düşen yolculuğum.

Bir gün bir kış masalında seni yitirdim.
Aydın günlere, hoş geceye bir g/öz attığımızda.
Ben şems vaktinde, onlar ki en karanlık.
Ve ağır günlerde zaman.
Aydın sevgi dolu günlere, hoş gece güneşi.

Simgesi dua olan geleceğe, beklenene.
Henüz gelmekte olana, geçmiş günden ay ışığı.
Yine de hoş, bir zamanın an'ı aşk'ta.
(Y.ed)