gitmeler'e yandı gönül
'gitme! 'lere varmadı dil
tutmaya uzanıp da değemedi
öpmeye eğilip de kıyamadı
yandı gönül
yanmak şaşkınlıktı da
yangına alışmadı hiç
gönül kül toplar oldu
gönül hem üşür
hem yanar oldu
külünü toplayıp savurdu
alev alev harlar oldu
gönül'e ne oldu?
yandı bitti
kül oldu.
MART 2003
Serpil BalçıkKayıt Tarihi : 10.4.2005 22:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!