Gönül’e düşünce ataş,
Yanar imiş yavaş yavaş,
Başlar o zaman bir telaş,
Yanan köz’ün bende gülüm.
Yemeyi içmeyi unut,
Bel bağlarsan her şey umut,
Olur imiş kara bulut,
Ağlar göz’ün bende gülüm.
Akşam olur gün batınca,
Sen gönlüme dert salınca,
Bencileyin tek yatınca,
Saran yorgan bende gülüm.
Geceleri uyumazsın,
Hep ararsın bulamazsın,
Hiç yerinde duramazsın,
Duran hayal bende gülüm.
Ahlar vahlar çare olmaz,
Hiçbir gönül pare olmaz,
Kanamayan yare olmaz,
Merhem bil ki bende gülüm.
Yapalak da yazar durur,
Sevgin yakar damak kurur,
Eller dizlerine vurur,
Pişman sözün bende gülüm.
30.07.2003
Ali YapalakKayıt Tarihi : 15.8.2008 03:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!