Neyi arar da gönül huzur bulamaz
Bir halden hale girer sabit kalamaz
Dünyalık hevesler peşini bırakmaz
Nefsin tuzağından kurtulup çıkamaz
Bir aciz kulsun eksik sıfatlarınla
Her günahta af dile gözyaşlarınla
Maddeden manaya sabır taşlarınla
Arınarak yürü hoş sıfatlarınla
Dünya bir kuyudur ipinden tuttuğun
Bir aşağı bir yukarı gittiğin
Nefse uyunca karanlığa battığın
İnançlarınla aydınlığa çıktığın
Aşka düşmek ateşten bir gömlekmiş
Büyük sabır çile emek gerekmiş
Dış alemden iç aleme yönelmekmiş
Nefsin tüm sıfatlarını terk etmekmiş
Bin kere terennüm etse de bu dil
Gerçek sevgiler zannın gibi değil
O ki nefsinden gelen vesvesedir bil
Rızasına uymayan her ne varsa sil
Allah'ı sevenlerin meclisinde ol
Sohbetle zikirle alınır ancak yol
Abı hayattır rahmet deryasına dal
Gönlündeki türlü yaralarına çal
Gönül evini layık olana vermek
Kabuğa değil çekirdeğe bezenmek
Yunuslar gibi kul olmaya özenmek
Allah'ı bulma sanatını öğrenmek
Kulluğun gereği işte budur ancak
Gönül kabesine dikilir sancak
Dünyalık hevesten bir bir arınacak
Yalnızca Allah sevgisiyle dolacak
25/04/2003
Kayıt Tarihi : 21.12.2023 15:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın nefis ve ruh mücadelesi, gelgitleri, gönül evindeki masiva'yı terk edip özüne dönmesi, kulluk sanatını anlatır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!