Ruhum alıp başını gitti bu akşam,
Bedenime çöktü ağır bir tufan.
Nerede bende o eşsiz derman,
Sessizce gönül dostumu arıyorum.
Rıhtımda mehtaba dalsam,
Kimim kimsem yok diyerek haykırsam,
Kimin kimsenim diye cevap alsam.
Haykırabilecek gönül dostumu arıyorum.
Ben kötülük oda iyilik olsa,
Ben bozdukça o toparlasa.
Sabrını sevgisine bağlasa,
Prangalayacak gönül dostumu arıyorum.
Onu,ona anlatabileceğim,
Heyecanımı sabitleyeceğim,
Kalp ritmimi kitleyeceğim,
İmkansız gönül dostumu arıyorum.
Kayıt Tarihi : 10.5.2014 00:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferhat Ferhatoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/10/gonul-dostumu-ariyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!