(Yirmiyedi yıllık sazıma)
Bastım sazın tellerine
İzi çıktı ellerime
Koca yirmiyedi sene
Sarmaş dolaş yaşadık biz.
Vurdum mızrapla teline
Yaralar açtım böğrüne
İnim inim inledi de
Ne yapıyorsun demedi hiç
Kâh ağladık kâh-i güldük
Aşk olduk kalplere girdik
Gam olduk gözden süzüldük
Bir yanağa, bir yüreğe.
Ben gülerken o da güldü
Ben yanarken o da yandı
Ben ağladım o ağladı
Gönül dostum sazım benim.
2. 9. 2002 - Pazartesi / Saat: 08.00
Abdurrahman ÖzdemirKayıt Tarihi : 7.12.2006 09:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!