Girdik önce içeri.
Ekmek varken gördük yine gönülleri biçeni.
Ne git, ne de kal diyebildim gönlümde ki dergaha.
Kazıldı yine dipsiz kuyular,
Kaçırılan gözlerde yamalı bakışlar,
Kokuşmuş sahte dostluklar.
Oysa uzayan sohbetler
Ardı arkası kesilmeyen muhabbetler
Durdurak bilmeyen coşkuyla koşan
Sevmişlikler olmalıydı
Onlar anlatılmalıydı.
Ama olmadı...
Olan, dost dost diye
Yanıp tutuşan gönül dostları derğahımın
Sararıp solması
Kapılarını sıkı sıkıya kapatmasıydı...
Kayıt Tarihi : 28.1.2008 01:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
25.01.2008 Gönül dostları derğahına veda. Manisa...
ilhamın bol olsun selam ve sevgilerimle esen kal
Sitem dolu mısralar. Finali güzel, akıcı bir şiir. Gönül penceremden 10
YETER Kİ
içimde dolaşırdı senden gelen bütün isimler
ben öylesine bırakıp kollarına kendimi
ve öylesine sarmaş dolaş...
sıcak belki...
Islanmış tenimin ruhunu sarsın sevdan
ve yaksın heryerimi...
öylesi ateşler içinde....
Sen iste yeter ki sevgili.
İste herşeyimle gelirim sana
Nedir ki sanki üzerimdeki bu sır.
veririm kadınlığımın bütün gizemli tatlarını
sev yeter ki
içimde dolaş öylesine deli deli
içimde ol....
kal içimde........
senin olurum ben inan erkeğim
yeter ki sev, yeter ki iste...
Gülüşünüz yüreğinize kadar insin.
Saygılar...
Âlimoğlu
TÜM YORUMLAR (2)