Gönül Dost Tutarsan Halden Bilmezi

Gönül dost tutarsan halden bilmezi
Aşı tutmaz fidan dallar sızılar
Güllerin kurudur kalır dikeni
Bülbül ötmez canım diller sızılar.

Akıl ile edebi hasım edersen
Çeltik tohumunu çöle ekersen
Rüzgarı savurup yeller biçersen
Kavurur yüzünü tenler sızılar.

Aşık olup aşka gönül vermessen
Yüksek uçar enginlere inmessen
Ariften okuyup kendin bilmessen
Yanar yürek canım canlar sızılar.

Danesiz başaklar dik durur ama
Harmanı görmeden düşersin gama
Beyhude eziyet verme canana
Gamla geçer aylar yıllar sızılar.

Aşılmaz dağlarda dumanlı başın
Çözülmez müşkülün zor imiş işin
Mazlum Aslan”a bir mezar kazın
Başınada çam dikin dallar sızılar