GÖNÜL DİLİNDEN Şiiri - Orhan Durmuş

Kalbimi aydınlattın, güneşim oldun benim
Dertlerimi paylaştın, sırdaşım oldun benim
Gençliği hatırlattın, ümidim oldun benim
Aşk çiçeğim yeşerdi, sevdiğim oldun benim

O temiz yüreğinle, bebeğim oldun benim
Aşk rüzgarın savurdu, hicranım oldun benim
Bir tatlı gülüşünle, dermanım oldun benim
Sonra ayrılık deyip, ölümüm oldun benim

Tatmamıştım hayatta, böyle sonsuz bir aşkı
Görmemiştim kimsede, öyle kara sevdayı
Dualar kabul oldu, oluyor derken bir gün
Mutluluğa koşmada, engelim oldun benim

Kıskanmayı sevmezdim, aşağı bir duygu diye
Paylaşmaktan yanaydım, ilahi bir öğüt diye
Bir başkasını seveceğim, çıkınca karşıma
Deyip de ümidim söndü, endişem oldun benim.

(15 MAYIS 2000 - ESKİŞEHİR)