Gönül Dilimiz Şiiri - Ali Rıza Acun

Gözlerine bakarken başka yöne çevirdi
Yanağı al al oldu, utanmayı bilirdi
Beni pek fazla sever demeye çekinirdi
Ruh ikizimdi benim gönül dilimiz birdi

Sevse bile söylemez gizler saklar demezdi
Kapalı bir kutuydu, huyu suyu böyleydi
Ağzından duymamıştım, fikri hayali neydi
Ruh ikizimdi benim gönül dilimiz birdi

Cemaline bakarken, ruhum onda erirdi
Gözlerime bak! Dedim, bana doğru çevirdi
Benim için yüreğin konuşsaydı ne derdi?
Ruh ikizimdi benim gönül dilimiz birdi

Şaşırdı ve yutkundu, hemen cevap vermedi
Ufuklara daldı da iki kelam etmedi
Sonra gözüme bakıp, yüreğim senin dedi
Ruh ikizimdi benim gönül dilimiz birdi

Biraz öyle bekledik, sessizliği o deldi
Kalktı ayağa doğru, kahve içelim dedi
Gülümsüyordu yüzü, elimi tutuverdi
Ruh ikizimdi benim gönül dilimiz birdi

Hızlı ilerler zaman, çokta çabuk geçerdi
Ben onun yanındayken, tek varlığı yeterdi
Can kulağımla dinler, gözlerim seyrederdi
Ruh ikizimdi benim gönül dilimiz birdi