Gönül Deryam Şiiri - Mustafa Mete

Deli gönül efkârlanmış esiyor,
Ceylan gözlüm niye bana küsüyor
Sen gelince dilim bile susuyor,
Aman gülüm, diller seni üzmesin.

Esen yelde selâmımı duyarsın,
Varamazsam hatır gönül koyarsın,
İnce bele renkli şallar giyersin,
Aman gülüm, şallar seni üzmesin.

Mest eyledin yüreğine, haline,
Kuşlar gelip konsa senin dalına,
Tembih ettim üzme diye gülüne,
Aman gülüm, güller seni üzmesin.

Bulutlardan serin yağmur yağıyor,
Ak gerdanı ıslatarak değiyor,
Zülüfleri kaş üstüne yığıyor,
Aman gülüm, teller seni üzmesin.

Ahvali'ye gölge veren dal oldun,
Bağımızda sarı çiğdem gül oldun,
Bilmediğim yollarıma yol oldun,
Aman gülüm, yollar seni üzmesin.