Gönül Dergahı- Garib Çoban

Yaptığımız onca iyilik var.
Peki karşılığında ne gördük, iyilik mi?..
Ne gezer!..
İyilik var, karşılık yok deme!..
İyilik karşılıksız bırakılmaz.
Bugün de yarın da, biraz bekle!..
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

İyilik yapanlara ileride ihsanımızı daha da artıracağız.
Araf-161 <<
Mutlak bilgelik bir hayaldir.
Hedefe yaklaştıkça zorluk artar.
Biz öğrenmeye devam edelim.
Konuşmaktan zevk alırdı kar taneleriyle pencereden çocuk.
Her yeni günle, büyük yorgunlukların ardından.
Oturup gözyaşı dökerdi.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Sabırla bekleyen büyümüş haline sessiz.
Hakikaten sahip olduğumuz şeyler nelerdir?..
Gerçekten sahip olduğunuz şeyler.
Bir gemi kazasında kaybetmeyeceklerinizdir.
Ve insan yaşlanıncada kendine yetmiyor artık.
Dil düşüncenin aynasıdır; tüm düşüncelerimiz dilde yansır.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Gözkapağı arkası görüntüler için gözkapağı bir aynadır.
Kılıç bir defa keser.
Kalem bir keser, bin kesmeye devam eder.
Kalem, kılıçtan keskindir.
Zehir, bir defa öldürür.
Söz, zehirler ve süründürür.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Söz, zehirden daha katildir.
Ne kalem masumdur.
Ne söz, ne de yazı.
Niyetlere bakalım!..
Ve bir çöl gönüller, sevmekle yorulmaya değmiyor.
Kar, dokunduğu her yeri güzelleştiriyor.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

İyiliğin dokunduğu her ruhu güzelleştirdiği gibi.
Marifetimiz artmıyor!..
Çünkü marifet ehillerinden uzağız.
Marifetimiz artmıyor.
Çünkü bî-dertlerle, dertsizlerle yoldaşız.
Kendine latife yapanlar, gönül ehlidir.
Gönül mabedi sevgiye değil, sevgilinin adına yaptırmıştır.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Sevgilinin adları bir nesneyi, bir kişiyi değil de bir değeri, bir erdemi ya da bir ilkeyi gösteriyorsa simgeseldirler.
Gönül mabedi sevgiliyi yarata’nın adına yapılmakla, sevgi yarata’nın aynası olmuştur.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

‪Açık deliler veren ruhül kudusüde nasip etmiş.‬
‪Lakin küfür ve isyanda olanlar sadece nefislerine karşı zafer kazanmak için rabbinin nimetlerini inkarla meşgul.‬
‪Putlarıyla olduğu için insanlık azap içinde azapda görebilene aşk olsun‬.
Bildiğim bir nakarat değil vakit.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Seherde gelen, teheccüt vakti hep kalıyor duada.
Sen ey sevgili hangi meleğin şükür gözyaşısın.
O Rahman ve Rahim olana sığınan bir kalbin en güzel nimeti sevgidir.
Elif Mim Ra biçare sokak ortasında karlar altındaki mülteci gönüllere.
Vakti yok insanın insanca yaşamaya.
Allahı ve inananları aldatmaya çalışanlar hep putlarıyla azap içinde yaşarlar.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Rabbinin rızıklarından yiyip içip, uyanmayı, ölüm anına bırakmayın!..
Putları çoğalınca insanlığın yetimleride çoğalıyor.
Bazı şeyleri idrâk etmek için zamana ihtiyacımız var.
Malûmunuz; vaktinden evvel çiçek açmaz.
Derdi yekpare bir an içinde değerlendirmek ve fevri kararlar almak doğru değil.
Çünkü zaman da o derdin bütününden bir parçadır.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Mefhum, su gibi; evvela çağlar, sonra da durulur.
Söylenmemiş bazı cümleleri rabbine dua edenlerle g/özlerden anlamak mümkün. Çünkü g/özler, kalbin tercümanıdır sürülmemiş toprak gibidir.
Bir insanın gözleri güler mi?..
Kalbi gülerse güler.
Ağlarsa kalbi, ağlar gözleri.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Dil dahi nakıstır kalbi anlamakta, lakin gözler tercüme eder.
Derdin gelişinin de gidişinin de bir vakti vardır, gelişinde heybetlidir, göz korkutur. Gidişine yakın bir ayağı çukurda bir ihtiyar gibi zayıflar.
Kişi tevekkül etmiş ve derdin gençliğinde umutsuzluğa kapılmamış ise yaşlılığında onu kolayca alt eder, vakit devânın vaktidir.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Hava buz gibi soğuk. Sokaklarda yaşayan evsizler, tiner koklayan çocuklar, şarapçılar.
Sonra kediler, köpekler, kuşlar.
Onların sıcak bir yuvaları yok.
Râbb'im muhafaza etsin.
Önce kendimizi görürsek, duyarsak, rastlarsak birine, ilgilenelim inşallah.
Zaman, akrep ve yelkovandan ibaret değil.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Sevdiriniz, nefret ettirmeyiniz kolaylaştırınız,zorlaştırmayınız!
Ondan mı ki acaba?..
Uzun süren filmi seyretmek istemiyorum.
Beyni ölmüş insanlar arasında dizi izlemek de öyle.
Gönlü ölmüşün, kendi diri kalmaz!..
Mâlik b. Dinar (r.a.) der ki:
Bir gün Hasan Basrî'ye (r.a.) sordum:
Dünya içinde sarp nesne nedir?..
Dedi ki:
Gönül ölmektir.
Neden gönül ölür? dedim.
Dünyayı sevmektendir, dedi.
Yaş ilerlerken demek ki değeri artıyor zamanın.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.

Yumurta dıştan bir güçle kırılırsa yaşam son bulur.
İçten bir güçle kırılırsa yaşam başlar.
Zira sahih dönüşümler hep içten gelir.
Ve farkına varmadan öncesinde bonkörce harcadığımı şimdi harcayamıyorum.
Uyurken bile bir sürü şey için kaybettiğim zamanı düşünüyorum.
Hakikatler, huzur halinin ancak kendin ile olduğunun bilgisini verir.
Unutulmuş çağlardan beri, insan insanın beklenen duasıdır.
(Y.ed - Şükür Günlüğü Albümü)