Gönül Dergahı Şiiri - Nedim Uçar

Yüce dağ başında yolda kalana,
Yakınlar çok uzak görünür dostum.
Hem kuşa rastlanır hem de yılana,
Biri uçar, biri sürünür dostum.

Solan yaprağını döken ağaçlar,
Kışın ayazını çeken kıraçlar,
Karın beyazını giyen yamaçlar,
Baharda yeşile bürünür dostum.

Ufkun ötesine bakışlar dalar,
Bulutun gözyaşı toprağı sular,
Ayrı yumurtadan çıkan yavrular,
Bir yuva içinde barınır dostum.

Gönül sevdalanır tanıdık sese,
Çiçekler sevinir yerdeki sise,
Garibi bekleyen biri yok ise,
Sılaya gitmeye erinir dostum.

Gurbet acı verir düşünce derde,
Yalnızlık çöktü mü kararır perde,
Hasretin umudu kırdığı yerde,
Hatıralar bir bir korunur dostum.

İnsan çektiğinden bir ders alırsa,
Yaptığı hataya pişman olursa,
Gönül dergahında Hakk’ı bulursa,
Bütün günahlardan arınır dostum.