Gönül Derdi Şiiri - Abdullah Odabaş

Derdin kati çoktur senin,
Gülme gülme ağla gönül.
Emanettir can-ü tenin,
Gülme gülme ağla gönül.

Bir gün ıssı ister anı,
Bu can terkedecek teni,
Kalmaz eser nam-ü şanı,
Gülme gülme ağla gönül.

Felek ağukatar aşa,
Gör ki neler gelir başa,
Ne bey kalur ne de paşa,
Gülme gülme ağla gönül.

Oğlun kızın ağlar uşak,
Sanki bitti buğday başak,
Boş kalacak örtü döşek,
Gülme gülme ağla gönül.

Anan, baban eder feryat,
Hiç kimseden olmaz imdat,
Kuş kafesten olur azat,
Gülme gülme ağla gönül.

Aman Yarab, biz kulları,
Göster hidayet yolları,
Kesme tevhitten dilleri,
Gülme gülme ağla gönül.

Bu saydığım dünya derdi,
Ahiretin yüzde dördü
Irak sefer hani kaydı,
Ağla ağla gülme gönül.

Yok kabirde asla ışık,
Yollar ince pek dolaşık,
Necat bulur kim ki aşık,
Ağla ağla gülme gönül.

Kabirden bahis olunacak,
Kimi atlı kimi yayak,
Üryan vücut başlar kabak,
Ağla ağla gülme gönül.

Terler tepeden aşacak,
Akıllar baştan şaşacak,
Gerek yiğit gerek uşak,
Gülme gülme ağla gönül.

Günah sevap tartılacak,
Mü'min olan kurtulacak,
Münkir nara atılacak,
Gülme gülme ağla gönül.

Mahkeme-i kübra günü,
Arşa çıkar kullar ünü,
Düşün burda aklı deni,
Gülme gülme ağla gönül.

Burda eken burda biçer,
Sırat köprüsünden geçer,
Mü'min olan bayrak açar,
Gülme gülme ağla gönül.

Dünya tembellerin olur,
Yorgun yorgun narda solur,
Gözü cennetlerde kalır,
Gülme gülme ağla gönül.

Yarap düşürme nirana,
Cehim içinde zindana,
Müsahip eyle pirana,
Gülme gülme ağla gönül.

Mü'min olan handan olur,
Huri gılmanını bulur,
Ebedi Cennette kalır,
Gülme gülme ağla gönül.

Aşıklara ihsan olur,
Cümle ten cemali görür,
Halik o gün davet kılur,
Gülme gülme ağla gönül.

Meftuni sende kıl naliş,
Aşk oduna yanup da piş,
Nefs ile cidale giriş,
Gülme gülme ağla gönül.