Oturduğum o bankı denize atmak geldi içimden.
Oysa oraya oturuncaya kadar,
Ne fırtınalar koptu gönül denizimden.
Bıraksaydı içimdeki tomurcuk,
Katmer katmer gül olsaydı.
Bıraksaydı o deniz, o maviliğiyle
Hep aynı kalsaydı.
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
çok hoş olmuş dizeler denize aşık biri olarak tebrik ederim..
Keşke MAVİ lerde bulduğumuz düş yağmurları hep yağsa gönül denizlerine..
Ama zaman bencil ANlarını değdirir hep en güzel renklere...
TEBRİKLER...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta