Gönül denen o hane;
Zannetme ki kerhane!
Dersen nasıl bir hane?
Derim; o yer mabettir!
Kalp denilen şu hane;
Sanma kula meyhane!
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Yorumunuzla hanenize uğramış oldun. Kaleminize kuvvet. Birinci dörtlüğün ikinci mısrasındaki son kelime haricinde (argoya kaçtığı için) maaşallah diyorum.Saygılar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta