Gönül Demez Şiiri - Hanifi Kara

GÖNÜL DEMEZ

Ey sevgilim, ne olursun mâzur gör!
Ben desem de, gönül demez elvedâ.
Sen desen de, gönlün demez elvedâ.
Sen tattırdın aşkı bana şu yaşta
Ben desem de, gönül demez elvedâ.
Sen desen de, gönlün demez elvedâ.

Şu dertli gönlümü gel çalma yere
Bir hayli yol aldık geçildi dere
Dönmek yok, bu yola girdik bir kere
Ben desem de, gönül demez elvedâ.
Sen desen de, gönlün demez elvedâ.

Bu aşk biter diye kopuyor ödüm
Söz dinlemez gönlü, söyle ne edim?
Ona vazgeç dedim geçiremedim.
Ben desem de, gönül demez elvedâ.
Sen desen de, gönlün demez elvedâ.

As gönlümü kumral saçın teline
Elim bile değmese de eline
Öyle kapıldım ki aşkın seline
Ben desem de, gönül demez elvedâ.
Sen desen de, gönlün demez elvedâ.

Kovsan da Kara nı kapından gitmez
Vuslat olmayınca çilesi bitmez
Kara sevdâlıya ferman kâr etmez
Ben desem de, gönül demez elvedâ...
Sen desen de, gönlün demez elvedâ...

Hanifi KARA