Gönül Defterimin Son Satırlar

Düşlerime esin kaynağı bildim
Renkli çiçeklerle süslü kırları.
Binbir farklı tonda şerhe kabildim
Göğün mavisinde saklı sırları.

Her şafak bir sırla dolar ceplerin.
Öze bir yolculuk, manâ depderin...
Neşrolur, dökülen mürekkeplerin
İzdüşümü aşınca asırları.

Yazadur ey zaman, ey yaşanmışlık!
Geceler, kay ve ben, seni anmıştık.
Yılları bağrında yara sanmıştık;
Demek sende yokmuşsa hatırları...

Maddede vücut bul, düşte sergilen.
Feyzin tasvirini özümser, bilen;
Toprağın bağrından doğup serpilen
Muhtelif nebatatın ıtırları...

Doğadaki yeşil, mavi ve sarı
Her tonuyla sunar başka esrarı.
Ruhuma dokunan şimal rüzgarı
Gölgesinde yürütür katarları.

Çöküşü alicenap mefkûrenin,
Sonudur aşka verilen sürenin.
Arşınlanma zamanı yerkürenin...
Hazırlayın atları, katırları.

Solunan aşk, şairlerin idili.
Mestane bir hâl bu, yok muadili.
Sevgi ve erdeme tahsis edili
Gönül defterimin son satırları.