Gönül Defteri (divan)

Ey bâd-ı sabâ, hâtırımı yârana ilet,
Gam yüküyle dolmuşum, bir hâlime nazar et.
Seher vakti açılmış gül yüzlü dilberimin,
Lâlezâr-ı aşkında bir âh ile perişanım.
Câm-ı aşkı sunarken mestâne nazar eyle,
Bir kelâm-ı âlîyle hâlimden haber eyle.
Zülf-i perişanına takılmış şu gönlüm,
Firkatinle harabım, ey mihnet-i cânânım.
Bir şi’r-i revân ile aşkımı beyan etsem,
Mecnûn gibi çöllerde serzân u giryân etsem,
Gamzelerin ok olmuş, sinemde durur yâre,
Ey şeb-i hicran, bitsin bu firkat, ey gül-i ârâ!
Aşk derdine düşenler bilir hâlimiz nicedir,
Feryâd ile inleriz, cânana vuslat neredir?
Düşse hâlim göklere, yıldızlar ah etse de,
Sen gelmeden geçmez bu firkat, ey serv-i revân!