Kul verilen ömürle tüketir vadesini
Aslolan yaşamaktır hayatın sadesini
İnsanoğlu yaşlanır gençliğe hayellenir
Gönlü mazide kalan yanlışa meyillenir
Maziye dönüş olmaz ama ibret alınır
Hatalar ayıklanıp düzgün suret alınır
Yaş kemale varmadan ömür irdelenmiyor
Kalp gözü açılmadan gözler perdelenmiyor
Gönül denilen dergâh muhabbet'e hanedir
Allah sevgisi varsa gerisi bahanedir
Eşi bulunmaz cevher İlahî Nazargâhdır
Aşk oduyla yananın ruhuna Kıblegâhdır
Bir cevher ki kararmaz kor misali yanarken
Aşka giriftâr olup Yaradanı anarken...
Allaha dost olanlar gönlünü etmez heder
Öyle bir dostluk ki o mezardan öte gider
Âhiret âlemine Ölmeden geçilmiyor
Hesaba çekilirken yaşlı genç seçilmiyor
En güzeli şüphesiz imanla yaşlanmaktır
Salih amel denilen çeyizle işlenmektir
Beyhude geçen ömür çiçeksiz dala benzer
Deryanın ortasında küreksiz sala benzer...
Kayıt Tarihi : 18.2.2013 13:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)