Gönül Damlası Şiiri - Adem Durmazer

Bu gün kırk gün kırk gece süren,
masal düğünlerinden birine katılsaydım.
Bayram olsa çocuklar gibi coşsaydım,
Cehennemden cennete geçmiş,
Müebbetten özgürlüğü seçmiş olsaydım,
Sanırım şu anki kadar sevinemezdim.
Dünyanın en güzel konuşanı olsaydım.
Yazılmış tüm kitapları okumuş olsaydım,
Yine de bu sevinci anlatamazdım.
Küçücük bir zarfın içine koyduğun,
Gönül damlası kokulu satırları,
Okurken ellerimin nasıl titrediğini,
Ğöğsümün nasıl kabarıp coştuğunu,
Ve tüm vücudumun şu tatlı sarhoşluğunu,
Anlatamam vallahi anlatamam.
Sen satırları yazarken,
Kalem ağlayıp kağıt ıslanmış.
Zarf seni leyla beni mecnun sanıp,
Uçarcasına yol almış.