Gönül damları aktı hüsranların üstüne
Ellerimle sıvazladım kör karanlık talihimin sırtını
Karamsarlığa meyil vermeden ışıklar saçtım kötülükler arasına
Bir küçücük gülümseyişe sığdırdım isyankar kahırlarımı
Tenimdeki hazan kırıklarını tutup savurum saç tellerimin siyahına
Hazırlıksız yakalandım yalan dünyanın alacalığına
Gönlümdeki damlalarca aktı hüznün sağanakları
Sığındım masumca anıların köşe bucaklarına
Tuttu beni umudumun hicranı, en dibi gördüğüm anda
Titredi yürek özüm, içinde alevler kor tuttukça
Sözler yetmedi kan ter içindeki kabusları anlatmaya
Damlalar yetmedi gönüldeki pervasız hazandan kurtulmaya
Siz yetmediniz sahipsizlikten öç almaya
Gönül damlaları çağladı çağladı amansızca
Ben altında kalıp boğuldum feryat figansızca
Son oldu içimdeki apansız ölüm hatrıma sabırsızca
Ve siz biz oldunuz ömür kalan günlerimi aşırdıkça
24.03.2016
Aygül MudurluKayıt Tarihi : 24.3.2016 17:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
FİRKAT Kitabımdan
Daha nice güzellerine...
TÜM YORUMLAR (1)