Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
bir yalnızlık şiirimi , yoksa yalnızlaşma şiiri mi okudum anlayamadım
anladığım bir şey varki öfke şiiriydi okuduğum.
öfkeyi besleyen yalnızlık, korkaklığı yalnızlaşmayla belemiş.
Ben dallarımı kendi baharımda donatacağım,
Kızgın güneşe tek başıma yürüyeceğim...
//
kutlarım yüreğine sağlık,sevgiler...
Ben dallarımı kendi baharımda donatacağım,
Kızgın güneşe tek başıma yürüyeceğim...
Ortaçağın karanlığında kadına biçilen rolü bugün de benimseyen kadınların kulağına küpe dizeler.... tebrikler..........
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta