Gönül Dağları Yıkıldı Şiiri - Ayşe Keleş 2

Kurban olduğum diye sevilirdi sevilen
Çok eskiden
Kaçamak bakışlar
sadece gözler konuşurdu
O gözler ah o gözler kalbi tam on ikiden vururdu
Hayaller çok masum
Masumca düşler kurulurdu
Yokuştu ulaşılmazdı sevilen
İçin için yanardı seven aşkın alevinden
Düşlerinden de büyüktü bahçeleri
Kalpten kalbe yıkılmaz olurdu köprüleri...
Eskiden ah eskiden
Sevdalar da türküler gibi güzeldi
El ele tutuşmak bile dünyayı fetih etmekle eşdeğerdi
Özlemler içtendi
Seven sevdiğini incitmezdi
Şehvetli elleriyle kılı kıpırdamadan boğup öldürmezdi...
O türküleri özlemle dinliyorum
"Güzel duygular ölümsüz olmalıydı" diyorum
Oysa şimdi her şey ne kadar çabuk ölüyor...
Kimse artık kıymet görmüyor
Kıymet bilmiyor
Gönül dağında artık güller bitmiyor, kuşlar ötmüyor...
Eskidendi ah eskidendi
Her sevenin gönül dağını yakan bir türküsü vardı.
Aşk türkü yüreklerde yaşardı
Gönül dağları yıkıldı
Türküler öksüz kaldı...
Ayşe Keleş