Gönül Dağım Şiiri - Abdulkadir Uçar

Gönül Dağım
Bir gönül dağım var, bazan karlı, bazan bahar.
Gün olur bir an da, dört mevsimi birden yaşar.
Dinmez hiç kar, fırtına ve rüzgâr,
Gel gör ki bitmez hiç istekleri,
Yaz olunca kış, kış olunca ister bahar.

Herkesin gönül dağı değişiktir.
Biri dar, diğeri geniştir,
Kimi kocaman, kimi küçüktür.
Ama herkesin gönül dağı,
Kendisine Erciyes kadar büyüktür.

Söz dinlemez gönül dağı neyleyeyim.
Yazın karı kışın baharı bekleyeyim.
Gönül bu, çoban iken ister prensesleri ne söyleyeyim.
Gönül bu, isteklerine istek ekleyeyim.
Yaş 55 iken, ister genç olmayı neyleyeyim.
(30.01.2008)