Gönül Dağı Dedikleri Şiiri - Leyla İnan

Gönüllerde yüce dağız, arşa ermiştir başımız
Uzak dursun bizden uzak, gelmesini bilmeyenler.
Miski amber gibi kutlu gözden düşen her yaşımız
Uzak dursun bizden uzak, silmesini bilmeyenler.

Yıllar yılı yokuşlara senle birlikte tırmandık
Her yanımız bahar bahçe nice gönülde harmandık
Tek tek nefes bile alsak çaresiz derde dermandık
Uzak dursun bizden uzak, gülmesini bilmeyenler.

Bizi üzen her bir derde beraberce ağladıkça
Coşkun akan ırmak gibi deli dolu çağladıkça
Engelleri bir bir yıkıp gönülleri bağladıkça
Uzak dursun bizden uzak, almasını bilmeyenler.

Birileri asar elbet günü gelir ilamını
Aramayı unuttuysan kim bilecek kelamını
Eşi dostu düşünerek içten gönder selamını
Uzak dursun bizden uzak, salmasını bilmeyenler.

Söyle bana kimde şimdi yüreğinin aşk tapusu
Kıramasın hiç bir kimse, o Allah'ımın yapısı
Herkese açık duruyor dergahımızın kapısı
Uzak dursun bizden uzak, çalmasını bilmeyenler

Yaşamın zor yokuşunda yürümektir önce erek
Sevgiye adanan ömür can gözünde hep mübarek
Madem Leyla sana candır, o ne diyor bilmek gerek
Uzak dursun bizden uzak, kalmasını bilmeyenler.

(İstanbul - 27.09.2021 - 19.34)