Dağın,
Suskunluğunu dinliyor
Yüreğim...
Huzura uyanmak gibi!
Çıplak ağaçların,
Utanışlarını sevdim.
Dallarda titreyen,
Kuru yapraklar,
Fısıldaşıyorlar.
Solmuş bedenleri,
Kışa uyuyor.
Bir nü tablosunun içindeyim.
Her bir fırça dokunuşuna,
Kalbim meylediyor.
Gönül dağı türküsünün,
En güzel nakaratındayım.
Kalpten kalbe giden o yolun,
Doruklarındayım...
Kayıt Tarihi : 18.5.2023 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!