Gönül dağı Şiiri - Bahar Gökkaya

Gönül dağımda kanayan sessiz ahû-zârım
söyleyemediğim sözlere sevdanı katarım
kalpten kalbe uzanan bu dağınık yolda
lâl olmuş dilimi şiirlerime bağlarım
boynu bükük sevdamı mektuplara yazarım.

Öyle bir dağdır'ki bu,
sesime ses olur uçurumları
bağrıma nefes olur karları..
aşıkların sitem edip feryad ettiği
yolunda ne aşkların dile geldiği
bir bağdır görünmez yolu,
dipsiz derin bir kuyu
kaf dağı kadar serindir suyu
ahh gönül dağımın yanık derdi
gönül dağımın bilinmez kederi

Bir iç çekiştir dağımı boranlara bırakan
bir hüzündür eteğinde çiçekler solduran
gönlüme senin ahvalini biçtim biçeli
yok dağımda gezen susamış bir ceylan
yok bağımda dizgin eylenmiş bir küheylân

Öyle bir sevda'ki bu
edebim şaşar bu mahsun halime
el etmez gel etmez yâr'in sözüne
bir selâm versem, yıksam dağımı
bir tutam çare olmaz şu perişan gönlüme
bir bağdır görünmez yolu,
dipsiz derin bir kuyu
kafdağı kadar serindir suyu
ahh gönül dağımın yanık derdi
gönül dağımın bilinmez kederi