Gönül Dağı Şiiri - Abubekir Çavuş

Gönül Dağı

Aşka sadık güzel yâr bulmak için
Dilek tutup gönül dağına düştüm
Talihim hep ağlar hiç gülmez niçin?
Habı yutup çirkin ağına düştüm

Kimse bilmez ahvalimi derdim ne
İçip içip sızmak isterim gene
Öldürmekten beter eden çingene
Parçalanan kalbin sağına düştüm

Ne ayrı bir Var'ı ne yârı gördüm
Nankör adi hârı kör yarı gördüm
Bonkör çiçek arı diyârı gördüm
Gör dinsiz cellâdın dağına düştüm

Sevda sayfasına yazdığım anım
Hicrân yarasıyla, çürüdü canım
Sevgili bulmadım yok heyecanım
Câmı cemle cemin bağına düştüm

Yamâni der sevdim sevilmek yaban
Bana şarap ikram etti pir bağban
Patladı kalbimde aşk denen çıban
İçince güllerin yağına düştüm

Ebubekir ÇAVUŞ (Yamâni)

Kelimeler:
Câm-ı cem: Doğu mitolojisinde, şarabın mucidi, Cem'in sihirli kadehi.
Yâr: Sevgili
Yar: Uçurum
Hâr : Eşek, diken... Farklı birçok anlamda kullanılmakla birlikte şiirde, dine saygısı olmayan, hakir, kötü kimse anlamında kullanılmıştır!