Bir yolun yolcusuyum kanadım kırık,
Başka yerlerde olsak ta,
Bu gece sessiz şehir karşımda.
Senden haber alamasam da,
Bu karanlık yerde karşımda bir yerdesin,
Biliyorum... Son konuşmamızda bir söz söylemiştim sana,
Umarım hatırlarsın,
Ben bu cümle ile hala nefes alıyorum,
Sen de bunu çok iyi biliyorsun...
Bu eli bir daha bırakmak istemiyorum, demiştim sana.
Bak delikanlı duruşuma,
Bağrım açık benim.
İçinde bulunduğun bir yolun yolcusuyum,
Bu yolun çıktığı yol gönül dağı...
Sen yanımda olmasan da,
Huzuru ve seni bulduğum tek yerdeyim ben.
Uzaklardan sana bakıyorum,
Ve seni hayalimde yaşıyorum.
Adının anlamını söylememi istermisin, bu koca şehire?
Cennete benzetilerek yapılan bahçe.
İşte isminin anlamı...
Benim kalbimdeki tek gördüğüm yer,
Senin sırmadan saçlarınla aklıma doladığın yer...
Gözümü kapattığımda bildiğim tek şey,
Halen gözünün gözümün içinde olduğu yer.
Burası, seni huzurla bulduğum yerin tek adı.
Gönül dağı...
Esen rüzgar içimde,
O ilk ateş kalbimde,
Yanar yanar...
Gel gör ateşi,
Benim gibi seni de yaksın bu yerde.
Günlerdir beklediğim sensin,
İçim içime sığmaz bu yerde.
Uzaklardan kokun gelir,
Başka bir ses duysam uzaklardan,
İçim başka başka atar,
Saçının her bir teli içime batar.
Ben, isminin cennet bahçesini sana ayırdım,
Umarım bu, sana olan hislerimi anlarsın...
Ümitsizliğin son deminde olsam da,
Ellerin benim ellerimde sonsuza kadar,
İsmin gibi hiç değişmeyecek bende,
Bu sözüme de gönül dağı şahit bu gece...
Kayıt Tarihi : 4.7.2020 21:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!