Gönül Dağı Şiiri - Necip Yılmaz

Gönül
Benim kainatımdır
Bütün varlığım orda
Yazım, kışım, baharım, sonbaharım
Çayım, derem, nehrim, denizim, okyanusum
Ovam, tepem, dağım
İşte gönül

Gönlü olmayan anlar mı
Çiçeği,böceği, kanaryayı, gülü, menekşeyi, bülbülü
Fuzuli'yi, Goethe'yi, Sadi'yi, Gandhi'yi, Şeyh Galib'i
Gönül dağı kuşatır her şeyi
Sıcağı, soğuğu, yağmuru, karı
Varlığı, yokluğu
Beni, bensizi
Sesi, sessizi
Yeri, yersizi
Gönül dağı, gönül ummanı

Gönlüm baka dur varlığa
Yok olana ne denir
Yokluğa
His yok, fikirse hiç
Özlem varlık mesafesinde
Umut yokluk abidesinde
Rahat ol
Pişmanlık bile artık mümkün değil.