Dar geldi bülbüle, gönül yuvası
O demler ne hoştu, hoştu Gülbahar
Gülüne kavuşmak, bütün hülyası
Hasret kaldı gönül, coştu Gülbahar
İpine sarılan gayriyi görmez
Dostuna su sunar, canına sunmaz
Ferhat'a dediler, dağlar yol vermez
Vurdu külüngünü, aştı Gülbahar
Batan doğar mutlak, böyle ahengi
Yaz sonbahar, ölüm işte mihengi
Beyaz kardeşliğin özbeöz rengi
Bahara muştudur muştu Gülbahar
Ali Zafer Topşir
Zafer TopşirKayıt Tarihi : 16.12.2005 09:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!