Bu yeşil fidan hep yeşil kalmaz
Yaprak yaprak solar vakti gelince
Ayrılık bu, yalnız biz de olmaz
Herkes ayrılacak ecel gelince
Aşık olunca Yâr'a doyum olmaz
Yanar yüreğimiz pare pare
Gönül arz edince kırmak olmaz
Kanatlanıp gitmek gerekir yâr'e
Tatlı söz eden dil'den güzel'i olmaz
Sanki bal'dır, sızar damla damla petek'te
Bekleyipte yaprak gibi solmak olmaz
Feryad, sabır, zaman derde ne çare
Ağlamak, zararlara kâr olmaz
Boşuna yaşlar dolmasın gözüne
Mazinin, kimseye faydası olmaz
Bir kenara oturup dalma mazi'ne
Kurumuş ırma'ta, boğulmak olmaz
Ben boğuldum belki, senin gönlün de
Henüz açan çiçek, hazansız solmaz
Ben solmuş bir gül'üm, gönül bahçen de
Sevmişse bir kez gönül, yarasız olmaz
Yaraların hepsine Yâr'dır bi-çare
Aman haaa...! Azrail'le oyun olmaz
Anlatırdı topraklar gelseydi dile
Sevgi bir savaştır, kaçmak olmaz
Can değilse, gönlün alır yara
Gayret edince bileği büken olmaz
Lâkin geç artık, sahibiz kırık kalbe
Güneş'siz gün, Ay'sız gece olmaz
Güneş'siz, Ay'sız yürek var bende
Tek tesellim bir kırık saz
O da ortak olmaz sensiz günlere
Artık o bile yetmiyor, gönül çile'me
(14.02.2001 Kıbrıs Anısı)
Kayıt Tarihi : 31.5.2003 23:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!