Saramadığımız yaralarımız yüzünden çürütüyoruz içimizi...
Kan kokuyor da kusmuyoruz yüreğimizi.
Ne vakit gece olsa yara bantları eksiliyor gönül çekmecemizden... Ne vakit gündüz... Gülümseyerek kesiyoruz bileklerimizi.
Özlem Ayşe Çiçek
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta