Bazen gönül çarşısına inerdim
Sebep oldu Arif öğretmenim
Ona çok müteşekkirim
Neden dersiniz anlatayım
Gönül çarşısına doğru çıktım yola
Rastladım klavuz Arif öğretmene
Davet etti beni gönül çarşısına
Tembihleri pek çetin
Sözleri davranışı pek emin
Dürüst mü dürüst
Buldum klavuzumu dedim
Uymalıyım hemen
İlk şart olarak sundu
Nefisle mücadele
Ama nasıl mücadele
Az yemek az konuşmak az uyumak
Diline her geleni konuşmamak
İnsanları çok mu çok sevmeli
Dilinden dininden ötürü ayırt etmemeli
Öğrendiğini icraata geçirmelisin dedi
Marifet ilim irfan öğrenmekmiş
Ben ben diye
Emanetleri
Sahiplenmemekmiş
Günlerden birgün
Hüzünlü idim
Gönül çarşısında kendimi buldum
Hayret içinde kaldım
Gördüklerim beni şaşırttı
Dedikodu malzemeleri
Ben ben yazılı pankartlar
Birini dışarı attım
Atılan
Başka yüzle içeri girdi
Zaman kaybına uğradım
Bunları ne zaman içeri aldım
Halim ne olacak
Nasıl bunlardan kurtulacağım
Kendimi dörtdörtlük bilirdim
İyiki gönül çarşısına indim
Keşke daha önce karar verseydim
Ona çok dua etmekteyim
Dört dörtlük gördüğüm
Madem ki süretmiş
Bunu öğrendim
Gönül inmeninilk şartı
Nefisle mücadele imiş
Şimdi ise
Çarşıda Büyük telaş var
Sağa sola kaçışanlar
Pişman olanlar
Büyük bir gelişim oluyor
Şans banada gülüyor
Mücadele her an devam ediyor
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 23:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhsin Bütüner](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/21/gonul-carsisi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!