Benden nefret ediyorsun
et
ben olsam bende kendimden nefret ederdim
seni o kadar çok sen yaptığım için
üzülüyorsun biliyorum bunu
çünkü
bir yıldız kaysın istedim
bütün kötü düşüncelerim aksın diye peşinden
çünkü düşüncelerimin yeri yok
hiç bir zihniyette.
ne bileyim ben
Korkuyorum Allahım
şu çiceği soldurmaktan
soldurup öldürmekten
fidanlar aniden büyürler
elbet bulur herkes
çıldırıyorum
susuyorsun bir sırrın varmışcasına,
çıldırıyorum ağzının boşluğun da
hiç susmayan hiç bitmeyen bir türkü
bıçak gibi saplanıyor yüreğimin baldırına
umursama bana
Görmekle
anlamakla
düzelmiyor ki hayat
hayıflanıyorsun
kırılacak dalım kalmadı diye
o soytarı yazlık akşamında
sıcak bir çay bardağında aradım
karanfil buğulu bir edebiyat
buğusu kadehte rakının
sen güldüğünde anladım
Şimdi sordular
doğduğun yer mi?
doyduğun yer mi? diye
"elbette ki gözleri" dedim
hem doğduğum
kendine nasihatler.
hayatı ciddiye alma
bir elmayı dalında sorgulama
boğulmayacağın göze bakma
boğulacağın gözü şaşırma
ÖLMÜŞ BİR SEVGİLİYE MEKTUP
Bazen kendini hiç hissedersin
Zayıf hissedersin
Ve zayıf hissettiğinde, pes etmek istiyormuşsun gibi gelir
Gerçek olduğunu anladığımız belli bir his var olacaktır yanımızda
hayatı ciddiye alma çocuk
annen ölmüş,
baban ölmüş
arkadaşın seni dövmüş
balonun elinden uçup gitmiş
üzülme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!