Gönül Çağrım Şiiri - Yaşar Aydın

Düşe kalka geldim kovdun yolundan
Bir daha yalvarıp sevgi dilenmem
Durmadan kanayan tek bir yaramı
Saracak olsan da artık istemem

Senden umut yok dinmez yaramda
Dökülen damlalar susmış bağrımda
Ne felek zulmüne ne bu çileye
Sana sitem yağdı gönül çağrımda

Bu gönül çağrımı elbet duyarsın
Yaptığına pişman olur ağlarsın
Bir gün ızdırapsız ne gün yaşadım
Dilerim ben gibi sende yanarsın

Sevilmeden sevmek nedir bilmezsen
Leylasız mecnuna çoktan dönmüşüm
Doğuştan kahrolmak benim nasibim
Ecele gerek yok zaten ölmüşüm