Gönül bu bakmıyor yaşa başa,
Uçuyor basmıyor, toprağa taşa,
Vuruluyor hemen bir kalem kaşa,
Başlıyor bir anda yüreğinde karmaşa.
Gönül bu, istesen de söz dinlemiyor,
Kapıldığı rüzgarın şiddeti bilinmiyor,
Hayat hattında acemi tayfalardık.
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,
Devamını Oku
Ne avunduk sevinç müsveddeleriyle;
aşktan ikmale kaldık...
Bak her sabah bağıran yeni sabaha,
artık iklimler değişmiş, kuşlar da gitmiş,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta