Gönül Bu Şiiri - Osman Uslu

Denize taş atıyorum
Suya yakın oturmuşum
Yaklaşıyor, zaman zaman sular
Oyuluyor,ayaklarımın altındaki ıslak kum.

Denizi, kumsalı, güneşi tüm güzellikleri
Kucaklamış da iklim.
Doludizgin yaşanıyor,
oysa ben
Bunların farkında bile değilim.

Bir hayal içindeyim, gariptir.
Bir teknedeyim bir yelkenlide
İstemişsin sen de gelmişsin belki de
Kim bilir.

Bir şeyler yemekteyiz,
Birbirimize güzel sözler demekteyiz
Su kenarına oturmuşuz da belki
Yıldızlar göründüğü zaman gökteki

Ne çocukların okulu, ne topal ördek ne evham
Burnumuzda bol bol iyot kokusu buram buram
İnzivaya paydos yalnızlığa dönük olur arkamız
Söz ederiz özlemlerimizden

Coşku, eğlence geride kaldı zaten
Yeter bize eski sevdalarımız.
Derken bir dalga, bir heyelân
Bir savrulma oldu kumda

Der gibi, uyan
görüyorsun işte alıp götürecek seni su
Görüyorum görüyorum da
Gel de anlat
Gönül bu.