Gönül bu.. Şiiri - Navruz Kaplan

Yağmur dolu yağıyor başım da ateş sanki
Sönmedi ki başımda ateş almış yanıyor
Sel tufan koptu bende söndürmezmi ateşi
Uslanmadın sen gönül ben hazırım ölüme

Ateşe ben düşmüşüm bu yürek iflah olmaz
Geceleri yatmadım göz yaşım la sabahlar

Savaşım başlamıştı feryat etsem ne yazar
Yorulmadı gözlerim senin yoluna bakar
Gurur saydın kendine gizli gizli ağladın
Ah gönül uslanmadın yine coştun bu akşam

Musalat ben olmuşum belki umut var diye
Küçücük yüreğimle seni sevmek te marfet
Ne zaman ki yaklaştım cesaretimi topladım
İster sev ister sevme bu kadarıda fazladır

Navruz u seven varmı küküresinler yüzüme
Arkada herkes ağlar ben isterim herzaman
Sevgi benim herşeyim olmasa yaşanmaz ki
Gözlerime bakarsa ben anlarım seveni