Gönül Bu Şiiri - Mehmet Bozkurt Esenyel

Gönül bir pervane döner durmadan
Sevdadır elinde oyuncaktır o
Bir yorgun kuş gibi kanat vurmadan
Sevdadan sevdaya akacaktır o

Sevinçle arkadaş kederle kardeş
Gece göklerde ay sonra bir güneş
Şimdi ırmaksa sonra bir ateş
İçimi durmadan yakacaktır o

Uyudu hayalde gezindi yerde
Ağladı neş ede coştu kederde
Nihayet bir mesken kurdu göklerde
Artık yalnız sana bakacaktır o

Balıkesir 12.10.1938