Çiçek gibi açar dost ikliminde,
Düşmanlığı,kini sevmez bu gönlüm.
Hep yaşamak ister mest ikliminde
Muhabbetsiz anı sevmez bu gönlüm.
O dostudur mazlum olan herkesin,
Hayranıdır hakca haykıraran sesin,
Sevdası dorukta, inancı kesin,
Köşe,bucak,yanı sevmez bu gönlüm.
Duygu bir yüreğin şelalesidir,
Duygusuz insanlar baş belasıdır,
Heyacan insanin velvelesidir,
Buz kesilmiş,donu sevmez bu gönlüm.
Arının derdi ne? Çiçeğe deli,
Kendimi yiyecek yaptığı balı?
Emsaldir belada bülbülün hali,
Aşktan özge konu sevmez bu gönlüm.
Kayıt Tarihi : 18.2.2006 14:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!