Gönül Borcu Şiiri - Gül Atar

Ne kadar mutluyum desen de bana,
Biliyorum mutsuzsun. İnanmıyorum!
Eşin dostun sırdaşın gelse yanıma,
Affetmem asla gönül borcun var bana

Önüme güller sersen,
Saraylar, köşkler vaat etsen,
Yüz bin kere tövbe etsen,
Affetmem asla, gönül borcun var bana!

İçtiğin kadehler teselli etmez,
Aldığın gönüller sana meyletmez.
feryatlar figanlar eline geçmez.
Affetmem asla gönül borcun var bana!

Kıyamam desem de ahım çok büyük.
Elim, dilim, kalbim, yaralı sana.
Bin tane özürle gelsen kapıma,
Affetmem artık, gönül borcun var bana!

Biliyorum mutsuzsun, gülme boşuna.
Ağlayıp, inleyip gelme yanıma
Bin sevgi dilensen gelsen kapımda,
Affetmem seni, gönül borcun var bana!